Mallik da yaparim yani

Yaklasik iki ay kadar onceki bir kaç animi daha dogrusu bir haftami anlatmak istiyorum :

Okuldan eve donunce dus almamistim yine, gece alirim diyip. Geceyse anne disariya çikti. Host abim de eve arkadaslarini davet etti, aman ne eglendik ne eglendik sormayin. Su erkeklerin hepsi ayni. 7 herif bir araya gelmis psp oynuyor. Sonucta dus mus alamadim. Bir de sabah otobusle gidecegim için erken yatmam gereken yerde sosyallasiyim diye iki saat sarkittim. Sabahsa evde sizmistir bunlar, onlari uyandirmiyim diye dus almadim, onun yerine yarim saat daha yattim. Geç kalmamak içinse 10 dakika erken çiktim. Sonra 40 dakika otobusu bekledim, sabah sogugunda. Okula da les gibi, yagli saçlarimla gittim. Lan, tam da farkli siniflardan ders almaya baslamistim. Yani ilk imperassion'imin içine edildi. Herkes, hergun dus alirken ben uç gundur yikanmamis pasakli...
En guzeli ise ders aldigim siniflerden birinde yasadıgım olay ; girdigim sınıfta benim gibi yabanci bir kızın yanina oturdum. Elbette benden daha bariz kızın yabancı oldugu. Çekik gozlu bir sey. Ondan bundan konusurken bir de baktım ki kizda benim gibi afsli! Kampa tanısmısız megersem ama super hafizamdan dolayi unutmusum onu. Ah, pembe dis tellerinden hatırlamalıydım! Neyse, yaglı saç, maglı saç demeden 1 ayi askin suredir ayni okula gidipte farkinda olmadigim Taylandli bir arkadas edindim.

Eve donunceyse 20 dakika içnde dus alip, yemek yiyip, hazirlnip otobuse kosturdum. Yinede yetisemedim, ilk italyanca dersime(ozel olarak diger afslilerle aldigim) Sonuçta anneyi arayip uyandirdim(çalisma duzeninden dolayi  gunun ortasinda uyuyabiliyor) Beni dersin oldugu yere surdu. Derse girmeden once bakindim etrafima, afsli birini gorurum diye. "Hah su japon bizdendir!" diye gittim kizin yanina. "Hey, how are you, how it going with school and family?" diye girdim lafa. Baktim kiz bana, hmm, what, sorry filan diyor. Allah, nasil toparligcaz simdi. 'awkard silence' denen ani yasadik. Sonra nothing diyip, yandan yandan uzadim. Napalim. Sonra derse girince herkes kendini tanitti, baktim kiz harbi afsli. "Hass... dogru kizmis!" Neyseki dersten sonra o saçma diyolog olmamis gibi konustuk.

Ayni tarzdan bir baska durum, girdigim kimya sinifinda oldu. Yanina oturdugum Taylandiyali kizla havadan sudan konusurken baktik ikimizde afsliyiz. Hemde kampta ayni gruplardaydik. Napiyim, lan nasil tnisaydim kizi, hepsinin yuzu ayni(ikinci bir kez kamp yapildiginda hiç de oyle olmadigini anladim) Ama o pembe, orijinal dis tellerinden tanimaliydim onu. Ohhh, sukurler olsun gelmeden once tellerimi çikarttirdim.

Son malligimi otobusteyken yasadim. Tam duraga dogru giderken otobusu gorup atladim içine.(Turkluk de yapmiyo degilim hani, yaya yolunu kullanmadan kosarak karsiya geçmeler filan) Ilk defa o otobuse binecektim, dolayisiyla yamuk yumuk bildigim uç kelimeyi bir araya getirerek "Bu otobus surdan geçer mi amcam" dedim. O da "Tabii ablacim" dedi... ama ne dedi, ne turlar attirdi bana o otobusle. Artik kafayi yemek uzereydim, dakika basi "Hass.. çok uzaga gidiyor kesin, kayboldum, son otobus de budur allah bilir. Disarda geceligcem, sabahin ilk isiklariyla geri donerim, belki yoklugumu anlamazlar bile. Aaa, sunu daha once gormustum sanki, yaklasti mi yoksa. Peki ya bu ne, ay yok çok uzaktayiz kesin..." Tam ayaga kalkip basimi yerden yere vurma seviyeine gelmisken asil caddeye sapti sofor. Tutamadim kendimi "Yalarim amcam!!!" dedim. Evet, vallahi billahi dedim. Neyseki kimsecikler anlamadi, bende kipkirmizi, suspus oturdum oturdugum yerde. 

Eksperiyins tabi bunlarin hepsi, iyi oluyor, guzel oluyor, super oluyor...