Hiç kimsenin bakmadigi, bilmedigi, adini duymadigi, hangi konudan bahsettigimi anlamadigi bu blogda, daha blogu ilk açtigim gunde yazmam gereken bir seyi unuttum, simdi yaziyorum : ben ve blog...
Kisaca : Ben sinemalar.com kullanicisiydim, yine ayni sekilde 'grouse' adiyla Ama sitenin sapittigini dusununce yorumlarimi farkli bir yere yazayim diye dusundum. Baslangici yaptim ama sonrasi gelmedi, usendim yazmaya. Okuldu, tembeldim, bugun olmaz yarin derken yapmadim. Grouse adiniysa abimle oyle bir oyun için(wow) nickname ararken rastgele seçtik. Anlami orman tavugu, gayet absurd, gereksiz. Hatta ayni zamanda sikayetçi olmak. Iyi iste, bende severim bos bos elestirmeyi.(ispitlemek degil kesinlikle) Hatta ve hatta' famouse grouse' bile var, viski, bilen bilir(ben hiç içmedim o ayri mesele) Bla bla bla, i'm a bullshit.
Simdi gelelim asil meseleye : bundan sonrasini blogu daha çok afs yilimi anlatmak, dusuncelerimi, ilgilendigim seyleri yazmak için kullancagim. yilimi bitirince sinemaya donus yapabilirim, Yada burada sikintidan patladigim bir anda(her an) copy-paste yoluyla sinema yorumlarimi yazabilirim. Nasil olsa bir tik otemde yazdigim seyler.
Simdi Italya'da evin salonunda oturmus bu yaziyi yaziyorum iste. Sadece 15 yasindayim. Genelde boyle hissetmez insan ama ben kendimi çooook kuçuk hissediyorum. 15 lan, minicik. Ogrenecek, yasayacak o kadar çok seyim var ki... Italya'ya geldigimden beri kendimi daha da olgun hissediyorum. Simdiden çok yol kat ettim, bir çok farkli tecrube yasadim. Sadece 3 ay onceki halimle daglar kadar fark var, aramizda, aramda, arada. Bilemedim ki simdi. Neyse, efenim. Kimbilir yil sonuna kadar neler degisecek.
Burada bir aile yaninda kaliyorum. Ailem anne, baba(sayilir, biraz karisik o kisim) ve iki abiden olusuyor ama o kisim da karisik. Abilerden biri amerikada bir yilligina. O da afsyle. Yani burda bir abim var gibi bir sey. Bir okula gidiyorum. Muthis egelenceli bir ortam, okulda hergun bayram ediyorum akliniz durur. Zaman hizli geçsin diye yapmadigim tek sey intihar etmek okulda. O derece. Sorun yok aslinda, sadece inanilmaz sikici bir ortam. Ancak afsyle dunyanin neresine gidersiniz gidin okulda caniniz sikiliyor. bu bir gerçek. Onun disinda... bilmem ki, uç aydan sonra hersey siradan geliyor adama. degisim ogrencisiyim bile derken sesinizde o ilk ayinki gibi bir heyecan olmuyor. Romayi ilk gordugumde asik olmustum, ikincisi hala etkileyiciydi, ama ucuncude artik "Tamam, buralari gorduk, surda su dukkan var, burda bu" moduna giriyorsun. Buralari boyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder