Roma'ya host abimle beraber gittik bu kez. Yilda bir-iki kez gordugu halasini ziyaret edip aksam yemegi yemeye. Yemekten onceyse, once abimle biraz dolastik Roma'yi. Surada su var derken buyuk bir kitapçi gorduk, daldik içine. Zamanimizin çogunu orada geçirik, gezmek yalan oldu. Sonra hala geldi ve ne yalan soyleyeyim kendine baya baya "Helal!!!" dedirtti. Yuzune bakip dedim yani, sonra "gratzie" olarak tercume ettim o ayri mesele. Helal dedirtti çunku 3 aydir ailemin yaptirmadigi Roma gezisini yaptirdi bana. Her ne kadar gece oldugu için her yer net bir sekilde gozukmese ve bacaginda problem ldugu için arabadan inip dolasamadiysak da ; noel zamanindaki isiklarin tum istihami ile, traigin sagladigi yavaslikla, tatli tatli esen ruzgarin altinda bir kez aha hiç gormemisçesine gordum Roma'yi. Bir ke daha aski hissetim. Anlatabilecegim kadar basit degil, yasayamayacaginiz kadar zor degil, sadece ve sadece mukemmel. Her ne kadar her yeri soyle bir ucundan gorup kisa bilgilerle geçsek de bu benim agzimin suyunun daha da akmasini sagladi. Gosterip elletmemek boyle bir sey olsa gerek. allah kimselere gostermesin. Daha dogrusu gostersin ama hem gostersin hem elletsin. Sey yani simdi, konum hala Roma, baska bir alana sapmadim hala. Simdi ufaktan sapmalar yasiyorum.
Evet, sapiyoruz. Nereye sapiyoruz, yemege tabikide! Aksam yemeginde yedigim sadece bir seyden bahsedecegim : CONNOLI! Hep goruyordum ama o gun yedim. Bir sicilya restoraninda. Connoli sicilyandir, kazartilmis hamurun arasindaki tatli kremadir, candir, cigerdir, asktir... Anlatilmaz, tadilir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder